๑. โครงการ               โครงการเปิดห้องเรียนเคลื่อนที่ ณ บ้านหัวเสือ ต.สันผักหวาน อ.หางดง จ.เชียงใหม่ ภายใต้การสนับสนุน มูลนิธิการศึกษาและเผยแผ่พระพุทธศาสนา ภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง

๒. หน่วยงานสนับสนุน  มูลนิธิการศึกษาและเผยแผ่พระพุทธศาสนาภูมิภาคลุ่มน้ำโขง

๓. ผู้รับผิดชอบโครงการ  พระหลาวแลง กิตฺติธโร  

๔. หลักการและเหตุผล

ด้วยมูลนิธิการศึกษาและเผยแผ่พระพุทธศาสนาภูมิภาคลุ่มน้ำโขง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่  จัดตั้งขึ้นเพื่อสนับสนุนส่งเสริมการศึกษาและเผยแผ่พระพุทธศาสนา การส่งเสริมการวิจัยและบริการวิชาการด้านพระพุทธศาสนาแก่สังคมในภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง ประกอบไปด้วย ประเทศไทย สหภาพเมียนมาร์ ลาว กัมพูชา ตลอดจนสงเคราะห์ผู้ที่ด้อยโอกาส มูลนิธิฯ ได้ดำเนินโครงการและกิจกรรมที่หลากหลายเพื่อสนองตอบวัตถุประสงค์ สงเคราะห์ผู้ด้อยโอกาส

ภาคเหนือตอนบนมีทั้งหมด ๙ จังหวัด ประกอบไปด้วย เชียงใหม่ น่าน พะเยา แพร่ แม่ฮ่องสอน ลำปาง ลำพูน และอุตรดิตถ์ ส่วนมากเป็นพื้นที่ติดต่อประเทศสหภาพเมียนมาร์ มีชนกลุ่มชาติพันธุ์หลากหลาย    ซึ่งอาศัยอยู่ตามตะเข็บชายแดน บางกลุ่มหนีภัยสงครามมาทำงานใช้แรงงานในจังหวัดเชียงใหม่ เพื่อเลี้ยงชีวิตตัวเอง ครอบครัว โดยทำงานขายแรงงาน ทำงานก่อสร้าง มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่เป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นกลุ่มเสี่ยงต่อการถูกทารุณกรรม การถูกกดขี่ การถูกใช้แรงงาน สาเหตุที่สำคัญคือไม่ได้รับการศึกษาในการสื่อสาร ทำให้ไม่ได้รับสิทธิอย่างเท่าเทียบอันพึงได้รับ

ทางมูลนิธิฯ ตระหนักถึงความสำคัญในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ในการให้โอกาสทางการศึกษาที่เท่าเทียมกัน เพื่อเป็นเครื่องมือไม่ให้ถูกเอารัตเอาเปรียบ สามารถเข้าถึงสวัสดิการ มีความรู้ สามารถอยู่ในสังคมได้อย่างภาพภูมิใจ  และเป็นการพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืน  จึงได้เปิดห้องเรียนเคลื่อนที่สำหรับผู้ไม่รู้หนังสือ  โดยเปิดสอนภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาไทใหญ่ ให้แก่กลุ่มด้อยโอกาสดังกล่าว ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ที่สนใจมาเรียน โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น

๕. วัตถุประสงค์

๑. เพื่อให้กลุ่มชาติพันธุ์และผู้ด้อยโอกาส ได้เข้าถึงการศึกษาเท่าเทียมกัน

๒. เพื่อช่วยเหลือไม่ให้กลุ่มใช้แรงงานและเด็กถูกเอารัดเอาเปรียบ

๓. เพื่อรักษาวัฒนธรรมท้องถิ่นของชาติพันธุ์ 

๔. เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้ไม่มีโอกาสทางการศึกษาได้อ่านออกเขียนได้

๕. เพื่อเป็นการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ยั่งยืน

๖. ผู้เรียน

๖.๑ กลุ่มชาติพันธุ์ผู้ใช้แรงงานที่ไม่รู้หนังสือ ได้แก่ กลุ่มพี่น้องไทยใหญ่ ไทยเขิน พม่า และชนเผ่าต่างๆ เป็นต้น 

๖.๒ เด็ก ชาย-หญิง อายุ ๘ – ๑๕ ปี

๗. หลักสูตรการเรียนการสอน

          ๑. ภาษาไทย

          ๒. ภาษาอังกฤษ

          ๓. ไทใหญ่

๘. สถานที่ดำเนินการ

          ณ ห้องเรียนหมู่บ้านหัวเสือ ต.สันผักหวาน อ.หางดง จ.เชียงใหม่

ความภาคภูมิใจในการทำงาน

          หลังจากที่ได้สอนเด็กๆในโครงการ รู้สึกประทับใจในทุกๆครั้งที่สอน ได้เห็นพัฒนาการของเด็ก ความกล้าแสดงออก ความกล้าในการที่จะถามเพื่อเพิ่มความเข้าใจในบทเรียนของตนเองให้มากขึ้น ทุกครั้งที่ไปถึงที่เรียน เด็กๆจำนวนหนึ่งจะมารออยู่แล้วและมีเด็กอีกจำนวนหนึ่งที่รีบมาเรียน ภาพนั้นแสดงให้เห็นว่าเด็กมีความตั้งใจที่จะมาเรียน ตั้งใจที่จะหาความรู้เพื่อนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ในระหว่างการสอนเด็กๆหลายคนตั้งใจเรียนเป็นอย่างดี มีส่วนน้อยที่ไม่ค่อยตั้งใจเรียน แต่เมื่อทำการพูดคุยกับเด็กแล้วเด็กก็กลับมาให้ความสนใจดังเดิมซึ่งนั่นเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นกับเด็ก ทำให้เรามีความเข้าใจในพฤติกรรมของเด็กเพิ่มมากขึ้นและปรับการเรียนการสอนให้เหมาะสมกับอุปนิสัยของเด็กรวมทั้งเข้าใจการแสดงออกถึงท่าทางที่เด็กแสดงออกมาด้วย โครงการนี้จะดำเนินต่อไปไม่ได้เลยถ้าขาดการร่วมมือของตัวเด็กและที่สำคัญคือการได้รับการร่วมมือจากพ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กที่ให้การอำนวยความสะดวกในหลายๆด้านเช่น ด้านสถานที่ ด้านอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างๆทื่ทางเราขาด ดังที่เห็นได้บ่อยครั้งว่าห้องเรียนของเราไม่เพียงพอจำเป็นที่จะต้องเรียนข้างนอกซึ่งจำนวนเสื่อไม่เพียงพอจึงได้ทำการยืมเสื่อของผู้ปกครองของเด็กๆ ผู้ปกครองก็รีบนำเสื่อมาให้โดยเร็วเพื่ออำนวยความสะดวกให้การสอนเป็นไปอย่างราบรื่น หรือบางครั้งระหว่างที่สอนผู้ปกครองก็นำน้ำดื่มมาให้ สุดท้ายนี้ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือจากเด็กและผู้ปกครองโครงการนี้ก็อาจจะไม่เป็นไปตามเป้าหมายที่เราตั้งไว้ การได้มาสอนที่ในสถานที่แบบนี้ถือเป็นความรู้สึกที่ปราบปลื้มเพราะเป็นชุมชนที่ขาดแคลน คนในชุมแห่งนี้ส่วนมากเป็นแรงงานที่หาเช้ากินค่ำ โดยไม่ค่อยมาเวลาดูแลลูกหลาน เพราะฉะนั้นการที่ได้มาสอนเด็กๆถือเป็นการทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนรวมและพัฒนาคุณภาพการศึกษาต่อเพื่อนมนุษยชาติต่อไป